zondag 24 januari 2010
zondag 17 januari 2010
Het verhaal van Jan en zijn vrouw
Jan heeft eens met de giro loterij meegedaan en naar lange tijd had die een prijs gewonnen. Eindelijk een prijs
dacht hij en keek toen verder en het was € 200 handgeld + hotelkamer en twee vliegtickets naar
Lissabon(portugal). Dat was dan koffers inpakken en weg wezen. Daar aangekomen zaten
ze direct in een temperatuur van dertiggraden,(heerlijk) vergeleken met hier in
Holland(17 graden).
Jan en zijn vrouw hebben genoten van die week dat ze daar op vacantie geweest zijn.
Later bleek dat er nog twee andere echt paren ook zo,n prijs gewonnen hebben. Daar
aangekomen hebben ze wat rond gelopen, maar het was erg vermoeien omdat ze heuvel op
en af moeten. Ze hebben portugees gegeten en lekker is het, alleen weten ze niet wat
het was.
Tot zover maar het verhaal van Jan en zijn Vrouw.
zaterdag 9 januari 2010
Huilen is gezond
Leg nu die krant maar even neer,
echt lezen doe je toch niet meer,
huil nou maar even.
Ja, tegen iemands lichaam aan
zou dat natuurlijk beter gaan,
maar huil nou even.
Dat jij de enige niet bent,
dat is een troost die je al kent,
dus huil maar even.
Een ander troosten voor verdriet
dat kan ook niet, dat kan ook niet,
maar huil toch even.
Altijd maar flink zijn is niet goed:
als je niet weet hoe 't verder moet,
huil dan toch even.
Straks, met nog tranen langs je kin
denk je ineens: ik heb weer zin,
om door te leven.
--------------------------------
uit: 'Het beloofde land', 2002
Schrijver: Willem Wilmink
Inzender: jadv, 06-09-2009
echt lezen doe je toch niet meer,
huil nou maar even.
Ja, tegen iemands lichaam aan
zou dat natuurlijk beter gaan,
maar huil nou even.
Dat jij de enige niet bent,
dat is een troost die je al kent,
dus huil maar even.
Een ander troosten voor verdriet
dat kan ook niet, dat kan ook niet,
maar huil toch even.
Altijd maar flink zijn is niet goed:
als je niet weet hoe 't verder moet,
huil dan toch even.
Straks, met nog tranen langs je kin
denk je ineens: ik heb weer zin,
om door te leven.
--------------------------------
uit: 'Het beloofde land', 2002
Schrijver: Willem Wilmink
Inzender: jadv, 06-09-2009
vrijdag 8 januari 2010
dinsdag 5 januari 2010
zondag 3 januari 2010
De hond uit het assiel.
Nu mijn lerares nog niet hier is, kan ik nog een verhaal vertellen. Ik heb in het vorige verhaal al over deze hond gehad, het is mij een teef goed bevallen en heb
toen ook weer naar een teef gezocht en ook gevonden, een van 8 maanden.
Haar kleur was zward/bruin.Na veel corrigeren aan deze hond is zij tocht ook lief geworden. Op een keer moest ik van mijn werk naar Zwitserland gaan en daar een week blijven voor bijscholing. Die hond dat niet gewend is om met mijn vrouw te wandelen, omdat ze zo erg trekt, moest ze toen alles in de tuin doen, maar dat vond ze niet zo erg.
Toen ik na een week weer thuis kwam, was ze zo opgewonden, dat ik goed op mijn benen moest staan omdat ze tegen mij aanspronk van blijschap.
Nu zijn we dan een paar jaar verder en ik vond bij haar rechter achter poot een buld, zodat ik naar de dierenarts moest gaan om te laten kijken. Hij zegt dat het een vetbuld is maar tocht in de gaten moet houden.
Later was het zo groot als een eenden ei geworden en ook kapot gestoten, zodat het weggehaald moest worden want het is een kwaadaardige kanker buld, en de arts zeg dat hij het wel weg kan halen maar ze leeft niet zo lang meer. Ik heb ze toch laten helpen en heb daarna nog drie maanden van haar kunnen genieten. Ze is toch nog bijna 14 jaar geworden nadat ik haar moest laten inslapen.
Het kopen van een pup
Een jaar of 30 geleden hebben wij een puppy gekocht(kruizing duitse herder-deense dog)zij was de zevende jong uit het nest en was zo lief dat ze bij mijn eerste keer dat zo op mijnschoot zat, direct in slaap viel.
Na zeven weken mochten wij de pup past naar huis mee nemen.Met veel aandacht te geven aan haar is ze in de loop van haar levens jaren(13jaar) een lieve grootte hond geworden,ze kon bij ons bij wijze van spreken met ons communiceren.
Na veel plezier van haar gehad te hebben(13jaar)moesten wij haar laten inslapen omdat zij maagkanker had. Dat heeft ons bijden veel verdriet gebracht zodat wij daarna (2-4 maanden}een hond uit het assiel hebben gehaald om ons verdriet te verzachten. Dat was dan het verhaal van onze lieve hond beauty die ik na 15 jaar nog altijd mis.
zaterdag 2 januari 2010
De droomprins
Er was eens een prins die lang op een prinses gewacht heeft met zijn wit paard en op een goede dag het eindelijk gevonden heeft.Naar lang heen en weer gereisd te hebben, zijn ze nu al heel lang bij elkaar en leven van de ene dag naar de andere.
Zo lang dat ze bij elkaar zijn hebben ze veel reisen naar alle wind streken gemaakt, n.m. naar Noord europa tot Zuid en Azie en ook U.S.A., maar nu ze al wat ouder zijn, gaat het hun niet zo goed om al die reisen te maken, omdat hun gezondheid het niet toelaat. Dat was dan het verhaal van de prins en prinses en ze leven nog lang en gelukkig.
vrijdag 1 januari 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)
